Appendice:Coniugazioni/Latino/dirimo

Coniugazione

Verbo di terza coniugazione
paradigma
		dirimō, dirimis, dirēmi, dirēmptum, dirimĕre
infinito		presente		perfetto		futuro
		attivo	passivo	attivo	passivo	attivo	passivo
		dirimĕre	dirimi	dirēmisse	dirēmptum esse	dirēmptūrum esse	dirēmptum iri
participio		presente		perfetto		futuro
		dirimens		dirēmptus		dirēmptūrus
gerundio		nominativo		genitivo	dativo	accusativo	ablativo
		corrisponde all'infinito presente		dirimendi	dirimendo	dirimendum	dirimendo
gerundivo		dirimendus
supino		dirēmptum (ablativo: dirēmptu)
indicativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	dirimō	dirimis	dirimit	dirimĭmus	dirimĭtis	dirimunt
	imperfetto	dirimēbam	dirimēbas	dirimēbat	dirimēbāmus	dirimēbātis	dirimēbant
	futuro semplice	dirimam	dirimes	dirimet	dirimēmus	dirimētis	diriment
	perfetto	dirēmi	dirēmīsti	dirēmit	dirēmĭmus	dirēmīstis	dirēmērunt, dirēmēre
	piuccheperfetto	dirēmĕram	dirēmĕras	dirēmĕrat	dirēmerāmus	dirēmerātis	dirēmĕrant
	futuro anteriore	dirēmĕro	dirēmĕris	dirēmĕrit	dirēmerĭmus	dirēmerĭtis	dirēmĕrint
passivo	presente	dirimor	dirimĕris, dirimĕre	dirimĭtur	dirimĭmur	dirimimĭni	dirimuntur
	imperfetto	dirimēbar	dirimēbāris, dirimēbāre	dirimēbātur	dirimēbāmur	dirimebāmĭni	dirimēbāntur
	futuro semplice	dirimar	dirimēris, dirimēre	dirimētur	dirimēmur	dirimēmĭni	dirimēntur
	perfetto	participio passato (dirēmptus) seguito dall’indicativo presente di sum dirēmptus sum dirēmptus es dirēmptus est dirēmpti sumus dirēmpti estis dirēmpti sunt
	piuccheperfetto	participio passato (dirēmptus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum dirēmptus eram dirēmptus eras dirēmptus erat dirēmpti eramus dirēmpti eratis dirēmpti erant
	futuro anteriore	participio passato (dirēmptus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum dirēmptus ero dirēmptus eris dirēmptus erit dirēmpti erimus dirēmpti eritis dirēmpti erunt
congiuntivo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	dirimam	dirimas	dirimat	dirimāmus	dirimātis	dirimant
	imperfetto	dirimĕrem	dirimĕres	dirimĕret	dirimerēmus	dirimerētis	dirimĕrent
	perfetto	dirēmĕrim	dirēmĕris	dirēmĕrit	dirēmerĭmus	dirēmerĭtis	dirēmĕrint
	piuccheperfetto	dirēmissem	dirēmisses	dirēmisset	dirēmissēmus	dirēmissētis	dirēmissent
passivo	presente	dirimar	dirimāris, dirimāre	dirimātur	dirimāmur	dirimāmĭni	dirimāntur
	imperfetto	dirimĕrer	dirimerēris, dirimerēre	dirimerētur	dirimerēmur	dirimerēmĭni	dirimerēntur
	perfetto	participio passato (dirēmptus) seguito dal congiuntivo presente di sum dirēmptus sim dirēmptus sis dirēmptus sit dirēmpti simus dirēmpti sitis dirēmpti sint
	piuccheperfetto	participio passato (dirēmptus) seguito dal congiuntivo imperfetto di sum dirēmptus essem dirēmptus esses dirēmptus esset dirēmpti essemus dirēmpti essetis dirēmpti essent
imperativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	—	dirimĕ	—	—	dirimĭte	—
	futuro	—	dirimĭto	dirimĭto	—	dirimitōte	dirimūnto
passivo	presente	—	dirimere	—	—	dirimimini	—
	futuro	—	dirimitor	dirimitor	—	n.e.	dirimuntor