Vai al contenuto

Appendice:Coniugazioni/Latino/cunctor

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Voce principale: cunctor.

Verbo di prima coniugazione, deponente
paradigma
cunctor, cunctāris, cunctāre, cunctātus sum, cunctātum, cunctārī
infinito presente perfetto futuro
cunctārī cunctātum esse cunctātum īrī
participio presente perfetto futuro
cunctāns cunctātus cunctātūrus
gerundio nominativo genitivo dativo accusativo ablativo
corrisponde all'infinito presente cunctandī cunctandō cunctandum cunctandō
gerundivo cunctandus
supino cunctātum (ablativo: cunctātū)
indicativo singolare plurale
prima seconda terza prima seconda terza
presente cunctor cunctāris, cunctāre cunctātur cunctāmur cunctāmĭnī cunctantur
imperfetto cunctābar cunctābāris, cunctābāre cunctabātur cunctābāmur cunctābāmĭnī cunctābantur
futuro semplice cunctābor cunctābĕris, cunctābere cunctābĭtur cunctābĭmur cunctābimĭnī cunctābuntur
perfetto
piuccheperfetto
futuro anteriore
congiuntivo singolare plurale
prima seconda terza prima seconda terza
presente cuncter cunctēris, cunctēre cunctētur cunctēmur cunctēmĭnī cunctentur
imperfetto cunctārer cunctārēris, cunctārēre cunctārētur cunctārēmur cunctārēminī cunctārentur
perfetto
piuccheperfetto
imperativo singolare plurale
prima seconda terza prima seconda terza
presente cunctāre cunctāminī
futuro cunctātor cunctātor cunctāminor cunctantor