Appendice:Coniugazioni/Latino/adtingo

Coniugazione

Verbo di terza coniugazione
paradigma
		adtingō, adtingis, adtigī, adtāctum, adtingĕre
infinito		presente		perfetto		futuro
		attivo	passivo	attivo	passivo	attivo	passivo
		adtingĕre	adtingī	adtigisse	adtāctum esse	adtāctūrum esse	adtāctum īrī
participio		presente		perfetto		futuro
		adtingēns		adtāctus		adtāctūrus
gerundio		nominativo		genitivo	dativo	accusativo	ablativo
		corrisponde all'infinito presente		adtingendī	adtingendō	adtingendum	adtingendō
gerundivo		adtingendus
supino		adtāctum (ablativo: adtāctū)
indicativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	adtingō	adtingis	adtingit	adtingĭmus	adtingĭtis	adtingunt
	imperfetto	adtingēbam	adtingēbās	adtingēbat	adtingēbāmus	adtingēbātis	adtingēbant
	futuro semplice	adtingam	adtingēs	adtinget	adtingēmus	adtingētis	adtingent
	perfetto	adtigī	adtigistī	adtigit	adtigĭmus	adtigistis	adtigērunt, adtigēre
	piuccheperfetto	adtigĕram	adtigĕrās	adtigĕrat	adtigerāmus	adtigerātis	adtigĕrant
	futuro anteriore	adtigĕrō	adtigĕris	adtigĕrit	adtigerĭmus	adtigerĭtis	adtigĕrint
passivo	presente	adtingor	adtingĕris, adtingĕre	adtingĭtur	adtingĭmur	adtingimĭnī	adtinguntur
	imperfetto	adtingēbar	adtingēbāris, adtingēbāre	adtingēbātur	adtingēbāmur	adtingebāmĭnī	adtingēbantur
	futuro semplice	adtingar	adtingēris, adtingēre	adtingētur	adtingēmur	adtingēmĭnī	adtingentur
	perfetto	participio passato (adtāctus) seguito dall’indicativo presente di sum adtāctus sum adtāctus es adtāctus est adtāctī sumus adtāctī estis adtāctī sunt
	piuccheperfetto	participio passato (adtāctus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum adtāctus eram adtāctus erās adtāctus erat adtāctī erāmus adtāctī erātis adtāctī erant
	futuro anteriore	participio passato (adtāctus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum adtāctus erō adtāctus eris adtāctus erit adtāctī erimus adtāctī eritis adtāctī erunt
congiuntivo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	adtingam	adtingās	adtingat	adtingāmus	adtingātis	adtingant
	imperfetto	adtingĕrem	adtingĕrēs	adtingĕret	adtingerēmus	adtingerētis	adtingĕrent
	perfetto	adtigĕrim	adtigĕris	adtigĕrit	adtigerĭmus	adtigerĭtis	adtigĕrint
	piuccheperfetto	adtigissem	adtigissēs	adtigisset	adtigissēmus	adtigissētis	adtigissent
passivo	presente	adtingar	adtingāris, adtingāre	adtingātur	adtingāmur	adtingāmĭnī	adtingantur
	imperfetto	adtingĕrer	adtingerēris, adtingerēre	adtingerētur	adtingerēmur	adtingerēmĭnī	adtingerentur
	perfetto	participio passato (adtāctus) seguito dal congiuntivo presente di sum adtāctus sim adtāctus sis adtāctus sit adtāctī simus adtāctī sitis adtāctī sint
	piuccheperfetto	participio passato (adtāctus) seguito dal congiuntivo imperfetto di sum adtāctus essem adtāctus essēs adtāctus esset adtāctī essēmus adtāctī essētis adtāctī essent
imperativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	—	adtingĕ	—	—	adtingĭte	—
	futuro	—	adtingĭtō	adtingĭtō	—	adtingitōte	adtinguntō
passivo	presente	—	adtingere	—	—	adtingiminī	—
	futuro	—	adtingitor	adtingitor	—	n.e.	adtinguntor