ἁρμονία

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Greco antico[modifica]

Sostantivo

ἁρμονία

Prima declinazione femminile in α pura lunga parossitona

Caso Singolare Duale Plurale
Nominativo ἡ ἁρμονία τὰ ἁρμονία αἱ ἁρμονίαι
Genitivo τῆς ἁρμονίας ταῖν ἁρμονίαιν τῶν ἁρμονιῶν
Dativo τῇ ἁρμονίᾳ ταῖν ἁρμονίαιν ταῖς ἁρμονίαις
Accusativo τὴν ἁρμονίαν τὰ ἁρμονία τὰς ἁρμονίας
Vocativo ὦ ἁρμονία ὦ ἁρμονία ὦ ἁρμονιαι
  1. accordo
  2. (musica) armonia

Pronuncia[modifica]

harmonìā

Termini correlati[modifica]

Parole derivate[modifica]