φθειρρός
Greco antico[modifica]
Sostantivo
φθειρρός
Seconda declinazione maschile ossitona
| Caso | Singolare | Duale | Plurale |
|---|---|---|---|
| Nominativo | ὁ φθειρρός | τὼ φθειρρώ | οἱ φθειρροί |
| Genitivo | τοῦ φθειρροῦ | τοῖν φθειρροῖν | τῶν φθειρρῶν |
| Dativo | τῷ φθειρρῷ | τοῖν φθειρροῖν | τοῖς φθειρροῖς |
| Accusativo | τὸν φθειρρόν | τὼ φθειρρώ | τοὺς φθειρρούς |
| Vocativo | ὦ φθειρρέ | ὦ φθειρρώ | ὦ φθειρροί |
Pronuncia[modifica]
- pʰtʰeːˈrːos
