μάρτυς

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Greco antico[modifica]

Sostantivo

μάρτυς

Terza declinazione maschile in liquida sigmatica parossitona

Caso Singolare Duale Plurale
Nominativo ὁ μάρτυς τὼ μάρτυρε οἱ μάρτυρες
Genitivo τοῦ μάρτυρος τοῖν μαρτύροιν τῶν μαρτύρων
Dativo τῷ μάρτυρι τοῖν μαρτύροιν τοῖς μάρτυσι(ν)
Accusativo τὸν μάρτυρα τὼ μάρτυρε τοὺς μάρτυρας
Vocativo ὦ μάρτυ ὦ μάρτυρε ὦ μάρτυρες


  1. testimone

Pronuncia[modifica]

màrtüs

Termini correlati[modifica]

Parole derivate[modifica]