κόνις
Jump to navigation
Jump to search
Greco antico[modifica]
Sostantivo
κόνις f
Terza declinazione femminile in vocale (-ις) parossitona
| Caso | Singolare | Duale | Plurale |
|---|---|---|---|
| Nominativo | Ἡ κόνις | Τὰ κόνεε (o κόνει) | Αἱ κόνεις |
| Genitivo | Τῆς κόνεως | Ταῖν κόνεοιν | Τῶν κόνεων |
| Dativo | Τῇ κόνει | Ταῖν κόνεοιν | Ταῖς κόνεσι(ν) |
| Accusativo | Τὴν κόνιν | Τὰ κόνεε | Τὰς κόνεις |
| Vocativo | Ὦ κόνι | Ὦ κόνεε | Ὦ κόνεις |
Pronuncia[modifica]
- cónis
