tutature

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

Voce verbale

tutature

  1. vocativo maschile singolare del participio futuro (tūtaturus) di tūtor

Sillabazione[modifica]

tū | tā | tū | rĕ

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /tuː.taːˈtuː.re/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /tu.taˈtu.re/

Etimologia / Derivazione[modifica]

vedi tūtaturus, tūtor