suscitavit
Latino[modifica]
Voce verbale
suscitavit
- terza persona singolare dell'indicativo perfetto attivo di suscitō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /sus.ki.taː.wɪt/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi suscitō
suscitavit
vedi suscitō