suscitaturum
Latino[modifica]
Voce verbale
suscitaturum
- accusativo maschile singolare del participio futuro (suscitaturus) di suscitō
- nominativo neutro singolare del participio futuro (suscitaturus) di suscitō
- accusativo neutro singolare del participio futuro (suscitaturus) di suscitō
- vocativo neutro singolare del participio futuro (suscitaturus) di suscitō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /sus.ki.taː.tuː.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi suscitaturus, suscitō