suscitaris
Latino[modifica]
Voce verbale
suscitaris
- seconda persona singolare dell'indicativo presente passivo di suscitō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /sus.ki.taː.ris/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi suscitō
suscitaris
vedi suscitō