suscitabitis
Latino[modifica]
Voce verbale
suscitabitis
- seconda persona plurale dell'indicativo futuro semplice attivo di suscitō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /sus.ki.taː.bi.tis/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi suscitō
suscitabitis
vedi suscitō