Vai al contenuto

praejacturorum

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

Voce verbale

praejacturorum

  1. genitivo maschile plurale del participio futuro (praejactūrus) di praejiciō/praejaciō
  2. genitivo neutro plurale del participio futuro (praejactūrus) di praejiciō/praejaciō

Sillabazione[modifica]

prae | jăc | tū | rō | rŭm

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /prae̯j.jak.tuːˈroː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /prɛj.jak.tuˈro.rum/

Etimologia / Derivazione[modifica]

vedi praejactūrus, praejiciō