Vai al contenuto

praejacturi

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

Voce verbale

praejacturi

  1. nominativo maschile plurale del participio futuro (praejactūrus) di praejiciō/praejaciō
  2. genitivo maschile singolare del participio futuro (praejactūrus) di praejiciō/praejaciō
  3. vocativo maschile plurale del participio futuro (praejactūrus) di praejiciō/praejaciō
  4. genitivo neutro singolare del participio futuro (praejactūrus) di praejiciō/praejaciō

Sillabazione[modifica]

prae | jăc | tū | rī

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /prae̯j.jakˈtuː.riː/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /prɛj.jakˈtu.ri/

Etimologia / Derivazione[modifica]

vedi praejactūrus, praejiciō