Vai al contenuto

praejacturae

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

Voce verbale

praejacturae

  1. nominativo femminile plurale del participio futuro (praejactūrus) di praejiciō/praejaciō
  2. genitivo femminile singolare del participio futuro (praejactūrus) di praejiciō/praejaciō
  3. dativo femminile singolare del participio futuro (praejactūrus) di praejiciō/praejaciō
  4. vocativo femminile plurale del participio futuro (praejactūrus) di praejiciō/praejaciō

Sillabazione[modifica]

prae | jăc | tū | rae

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /prae̯j.jakˈtuː.rae̯/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /prɛj.jakˈtu.rɛ/

Etimologia / Derivazione[modifica]

vedi praejactūrus, praejiciō