plauseratis
Latino[modifica]
Voce verbale
plauseratis
- seconda persona plurale dell'indicativo piuccheperfetto attivo di plaudō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /plau̯.se.raː.tis/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi plaudō
plauseratis
vedi plaudō