perturbavit
Latino[modifica]
Voce verbale
perturbavit
- terza persona singolare dell'indicativo perfetto attivo di perturbō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /per.tur.baː.wɪt/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi perturbō
perturbavit
vedi perturbō