perturbatorem
Latino[modifica]
Sostantivo, forma flessa[modifica]
perturbatorem m
- accusativo singolare di perturbator
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /per.tur.baː.toː.rem/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi perturbator
perturbatorem m
vedi perturbator