ostentatorem
Latino[modifica]
Sostantivo, forma flessa[modifica]
ostentatorem m
- accusativo singolare di ostentator
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /os.ten.taː.toː.rem/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi ostentator
ostentatorem m
vedi ostentator