occultatorem
Latino[modifica]
Sostantivo, forma flessa[modifica]
occultatorem m
- accusativo singolare di occultator
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /ok.kul.taː.toː.rem/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi occultator
occultatorem m
vedi occultator