meritabitur
Latino[modifica]
Voce verbale
meritabitur
- terza persona singolare dell'indicativo futuro semplice passivo di meritō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /me.ri.taː.bi.tur/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi meritō
meritabitur
vedi meritō