meritabis
Latino[modifica]
Voce verbale
meritabis
- seconda persona singolare dell'indicativo futuro semplice attivo di meritō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /me.ri.taː.bis/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi meritō
meritabis
vedi meritō