manducaturorum
Latino[modifica]
Voce verbale
manducaturorum
- genitivo maschile plurale del participio futuro (manducaturus) di manducō
- genitivo neutro plurale del participio futuro (manducaturus) di manducō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /man.duː.kaː.tuː.roː.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi manducaturus, manducō