konkluzar
Ido[modifica]
Verbo
Transitivo[modifica]
konkluzar
| Coniugazione di konkluzar | presente | passato | futuro |
|---|---|---|---|
| semplice | konkluzas | konkluzis | konkluzos |
| perfetto | konkluzabis | konkluzabos | |
| infinito | konkluzar | konkluzir | konkluzor |
| participio attivo | konkluzanta | konkluzinta | konkluzonta |
| participio attivo nominale | konkluzanto pl. konkluzanti |
konkluzinto pl. konkluzinti |
konkluzonto pl. konkluzonti |
| participio attivo avverbiale | konkluzante | konkluzinte | konkluzonte |
| participio passivo | konkluzata | konkluzita | konkluzota |
| participio passivo nominale | konkluzato pl. konkluzati |
konkluzito pl. konkluziti |
konkluzoto pl. konkluzoti |
| participio passivo avverbiale | konkluzate | konkluzite | konkluzote |
| imperativo | konkluzez | konkluzabez | |
| condizionale | konkluzus | konkluzabus |
- concludere, porre a conclusione
- Luther H. Dyer, English-Ido dictionary, 1924, edizione ospitata online su davidmann.us