irrumavisses
Latino[modifica]
Voce verbale
irrumavisses
- seconda persona singolare del congiuntivo piuccheperfetto attivo di irrumō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /ir.ru.maː.wis.seːs/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi irrumō