irrumaveratis
Latino[modifica]
Voce verbale
irrumaveratis
- seconda persona plurale dell'indicativo piuccheperfetto attivo di irrumō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /ir.ru.maː.weː.raː.tis/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi irrumō