irrumaverat
Latino[modifica]
Voce verbale
irrumaverat
- terza persona singolare dell'indicativo piuccheperfetto attivo di irrumō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /ir.ru.maː.weː.raːt/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi irrumō
irrumaverat
vedi irrumō