irrumaturorum
Latino[modifica]
Voce verbale
irrumaturorum
- genitivo maschile plurale del participio futuro (irrumaturus) di irrumō
- genitivo neutro plurale del participio futuro (irrumaturus) di irrumō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /ir.ru.maː.tuː.roː.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi irrumaturus, irrumō