irrumabunt
Latino[modifica]
Voce verbale
irrumabunt
- terza persona plurale dell'indicativo futuro semplice attivo di irrumō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /ir.ru.maː.bunt/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi irrumō
irrumabunt
vedi irrumō