irrumabis
Latino[modifica]
Voce verbale
irrumabis
- seconda persona singolare dell'indicativo futuro semplice attivo di irrumō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /ir.ru.maː.bis/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi irrumō
irrumabis
vedi irrumō