instauraturorum
Latino[modifica]
Voce verbale
instauraturorum
- genitivo maschile plurale del participio futuro (instauraturus) di instaurō
- genitivo neutro plurale del participio futuro (instauraturus) di instaurō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /in.stau̯.raː.tuː.roː.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi instauraturus, instaurō