inlustretis
Latino[modifica]
Voce verbale
inlustretis
- seconda persona plurale del congiuntivo presente attivo di inlustrō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /in.luːs.treː.tis/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi inlustrō
inlustretis
vedi inlustrō