inlustratorum
Latino[modifica]
Sostantivo, forma flessa[modifica]
inlustratorum m
- genitivo plurale di inlustrator
Voce verbale
inlustratorum
- genitivo maschile plurale del participio perfetto (inlustratus) di inlustrō
- genitivo neutro plurale del participio perfetto (inlustratus) di inlustrō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /in.luːs.traː.toː.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
- (sostantivo) inlustrator
- (voce verbale) vedi inlustratus, inlustrō