impetratae
Latino[modifica]
Voce verbale
impetratae
- nominativo femminile plurale del participio perfetto (impetratus) di impetrō
- genitivo femminile singolare del participio perfetto (impetratus) di impetrō
- dativo femminile singolare del participio perfetto (impetratus) di impetrō
- vocativo femminile plurale del participio perfetto (impetratus) di impetrō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /im.pe.traː.tae̯/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi impetratus, impetrō