durabitur
Latino[modifica]
Voce verbale
durabitur
- terza persona singolare dell'indicativo futuro semplice passivo di durō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /duː.raː.bi.tur/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi durō
durabitur
vedi durō