duplicaturorum
Latino[modifica]
Voce verbale
duplicaturorum
- genitivo maschile plurale del participio futuro (duplicaturus) di duplicō
- genitivo neutro plurale del participio futuro (duplicaturus) di duplicō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /du.pli.kaː.tuː.roː.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi duplicaturus, duplicō