dissimuletis
Latino[modifica]
Voce verbale
dissimuletis
- seconda persona plurale del congiuntivo presente attivo di dissimulō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /dis.si.mu.leː.tis/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi dissimulō
dissimuletis
vedi dissimulō