dissimuleris
Latino[modifica]
Voce verbale
dissimuleris
- seconda persona singolare del congiuntivo presente passivo di dissimulō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /dis.si.mu.leː.ris/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi dissimulō
dissimuleris
vedi dissimulō