depretiatorum
Latino[modifica]
Voce verbale
depretiatorum
- genitivo maschile plurale del participio perfetto (dēpretiātus) di dēpretiō
- genitivo neutro plurale del participio perfetto (dēpretiātus) di dēpretiō
Sillabazione[modifica]
- dē | prĕ | tĭ | ā | tō | rŭm
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /deː.pre.ti.aːˈtoː.rum/
- (pronuncia ecclesiastica) IPA: /de.pre.t͡si.aˈto.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi dēpretiātus, dēpretiō