denotareris
Latino[modifica]
Voce verbale
denotareris
- seconda persona singolare del congiuntivo imperfetto passivo di denotō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /deː.no.taː.reː.ris/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi denotō
denotareris
vedi denotō