defensitature

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

Voce verbale

defensitature

  1. vocativo maschile singolare del participio futuro (dēfensitaturus) di dēfensitō

Sillabazione[modifica]

dē | fĕn | sĭ | tā | tū | rĕ

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /deː.fen.si.taːˈtuː.re/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /de.fen.si.taˈtu.re/

Etimologia / Derivazione[modifica]

vedi dēfensitaturus, dēfensitō