cumulator

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

Terza declinazione
  singolare plurale
nominativo cumulātor cumulātōrēs
genitivo cumulātōrĭs cumulātōrŭm
dativo cumulātōrī cumulātōrĭbŭs
accusativo cumulātōrĕm cumulātōrēs
vocativo cumulātor cumulātōrēs
ablativo cumulātōrĕ cumulātōrĭbŭs

Sostantivo

cumulator m sing, terza declinazione (genitivo: cumulatoris)

  1. accumulatore, colui che accumula

Voce verbale

cumulator

  1. seconda persona singolare dell'imperativo futuro passivo di cumulō
  2. terza persona singolare dell'imperativo futuro passivo di cumulō

Sillabazione[modifica]

cŭ | mŭ | lā | tŏr

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /ku.muˈlaː.tor/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ku.muˈla.tor/

Etimologia / Derivazione[modifica]

Sinonimi[modifica]