cruciabatur
Latino[modifica]
Voce verbale
cruciabatur
- terza persona singolare dell'indicativo imperfetto passivo di cruciō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /kru.ki.aː.baː.tur/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi cruciō
cruciabatur
vedi cruciō