conturbatorem
Latino[modifica]
Sostantivo, forma flessa[modifica]
conturbatorem m
- accusativo singolare di conturbator
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /kon.tur.baː.toː.rem/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi conturbator
conturbatorem m
vedi conturbator