coniugabatur
Latino[modifica]
Voce verbale
coniugabatur
- terza persona singolare dell'indicativo imperfetto passivo di coniugō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /kon.ju.ɡaː.baː.tur/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi coniugō
coniugabatur
vedi coniugō