conciliatuum
Latino[modifica]
Sostantivo, forma flessa[modifica]
conciliatuum m
- genitivo plurale di conciliatus
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /kon.ki.li.aː.tu.um/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi conciliatus
conciliatuum m
vedi conciliatus