conciliaturorum
Latino[modifica]
Voce verbale
conciliaturorum
- genitivo maschile plurale del participio futuro (conciliaturus) di conciliō
- genitivo neutro plurale del participio futuro (conciliaturus) di conciliō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /kon.ki.li.aː.tuː.roː.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi conciliaturus, conciliō