centuriatu
Latino[modifica]
Sostantivo, forma flessa[modifica]
centuriatu m
- ablativo singolare di centuriatus
Voce verbale
centuriatu
- ablativo del supino (centuriatum) di centuriō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /ken.tu.ri.aː.tuː/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi centuriatus, centuriatum, centuriō