blottît
Vedi anche: blottit |
Francese[modifica]
Voce verbale
blottît
- terza persona singolare del congiuntivo imperfetto di se blottir
Pronuncia[modifica]
- IPA: /blɔ.ti/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi se blottir
Vedi anche: blottit |
blottît
vedi se blottir