aestumate
Latino[modifica]
Voce verbale
aestumate
- seconda persona plurale dell'imperativo presente attivo di aestumō
- vocativo maschile singolare del participio perfetto (aestumatus) di aestumō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /ae̯s.tu.maː.te/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi aestumatus, aestumō